از انــسان ها غـــمی بــه دل نـــــگـــیـر...
زیـرا خـود نـــیـز غـــمـگـــیـنـنـد!
بـا آنـــکه تــنهـایـند ولــــی...
از خـود می گـــریــــزنـد!
زیـــــــــرا
بـــه خـود...
بـــه حـــقـیقت خـود...
بـــه عـــــشق خـود
شــــک دارنـد.
پــس دوسـتـشان بـدار، اگـرچه دوسـتت نـداشـتـه بـاشـند.